Kerst!

Je ontkomt er niet aan en ik wil er ook helemaal niet aan ontkomen; kerst. Voor mij niet alleen veel eten, met een boom zeulen, versiering everywhere en meer kaarsjes in huis dan ik tellen kan, maar vooral ook de bijna onuitputtelijke schat prachtige, grappige, flauwe, opvallende liedjes die je weer om de oren vliegen. Mijn collega en ik spelen al twee weken onafgebroken kerstmuziek, tot onze enorme tevredenheid en wellicht de frustratie van anderen: een overzicht! Otis Redding: Merry Christmas Baby

en hetzelfde nummer nog eens een keer; maar dan in nagedachtenis van 1 van de meest geniale en belachelijke mensen uit de geschiedenis van muziek

Ike en Tina Turner: Merry Christmas Baby

Om het voorlopig enigzins swingend te houden:

Salsoul Orchestra: All I want for Christmas

Maar het kan natuurlijk ook écht mooi en traditioneel:

Mahilia Jackson: Silent Night
Aretha Franklin: Winter Wonderland

Of juist in genre's die je normaal gezien niet met kerst zou associeren:

Super Jay: Super Jay's Rap Party
Cocoa Tea: Christmas is Comming

Maar bovenal lijkt kerst te werken op het schunnige deel van de menselijke verbeeldingskracht:
Clarence Carter: Backdoor Santa
Kay Martin and her Bodyguards: I know what you want for Christmas (But I don't know how to wrap it)
Standstill: I saw Daddy Kissing Santa Claus

Nog een paar persoonlijke favorieten dan, zo op het laatste moment, vlak voor de echte kerststress begint!

The Pogues: Fairytale of New York
Leon Redbone & Zooey Deschanel: Baby it's Cold Outside
Marvin Gaye: Purple Snowflakes
Irma Thomas: O Holy Night
Stevie Wonder: A Warm Little Home on the Hill
Tom Waits: Silent Night - A Christmas Card from a Hooker in Minneapolis
The Raveonettes: The Christmas Song

Dat moet, in combinatie met al de spelletjes, al het eten, het gereis, gepraat en gedrink, feitelijk wel voldoende zijn om deze kerst door te komen, geniet ervan!

Eervolle vermelding nr. 1

Hieronder één van de allerbeste thematische mixCD's die ik ooit heb mogen krijgen. Een voormalig collega van mij, Jasper, heeft hem voor mij gemaakt ter ere van mijn afscheid van mijn toemalige werk. Vaarwel is dan ook het thema, of zoals Jasper het zelf noemt: Koks en Go; 20 redenen om te gaan (het bedrijf waar ik werkte heette Koks en Ko).

Ne me quitte pas - Jaques Brel
Vaarwel - Frank Boeijen
Givin' up food for funk - James Brown
Let me go - Cake
We'll meet again - Johnny Cash
Just a song before I go - Graham Nash
If you go away - Neil Diamond
If you gotta go - Flying Buritto Bros.
The trill is gone - BB King
I miss you - Randy Newman
Time to move on - Tom Petty
Runaway - Elvis
Hate it when you leave - Keith Richards
You gota move - Rolling Stones
Move over - Spice Girls
Ronnie gaat naar huis - Spinvis
Let's go - The Ventures
Go where you wanna go - Mammas and the Pappas
Come back baby - Lightnin' Hopkins
Nothing really ends - Tom Barman

Veel namen die normaal niet zo snel in een lijstje van mijzelf zouden terechtkomen; maar samen in 1 woord fantastisch! (afgezien van de Spice Girls misschien)

hier is 'ie!

10X oud en nieuw

Het liefst had ik een 'top 10' beste samples gemaakt, of een van de slechtste, de grappigste, creatiefste, meest opvallende, of welke andere categorie dan ook. Maar er is geen beginnen aan, er wordt zo ongelovelijk veel gesampled. Dus hier gewoon 10 samples, niet de beste, niet de slechtste, maar wel 10 keer twee liedjes die het luisteren waard zijn:

round 1: knappe sample vind ik, hoewel het nieuwe nummer een heel andere energie heeft dan het orgineel past de loop fantastisch.
Ike Turner: Getting Nasty
vs.
Jurrasic 5: Concrete Schoolyard

round 2: Aanvankelijk ging ik er vanuit dat de begeleidingsband van Angie Stone gewoon hun werk deden, maar enig eigen creatief werk blijkt binnen de hedendaagse R&B al teveel gevraagd; ook al weer 'gejat' dus, maar wel goed.
The O'Jays: The Back Stabbers
vs.
Angie Stone: Wish I Didn't Miss You

round 3: natuurlijk doet de versie van Cypress Hill het origineel geen recht; het is dan ook niet realistisch er vanuit te gaan dat iemand de Clash kan benaderen. Wel is het een keer leuk dat de normaal nogal gemakzuchtige hiphop-sterren ook ooit iets anders sampleën dan de goeie ouwe soul!
The Clash: Guns Of Brixton
vs.
Cypress Hill: What's Your Number

round 4: het is eigenlijk wat naief ervan uit te gaan dat een liedje gebruik maakt van één enkele sample, een beetje instrumentloos bandje draait er een aantal door elkaar heen om tot iets nieuws te komen. Zoals hiphop begonnen is zeg maar,...
Johnny Pate: You're Staring to Fast & Nirvana: Very Ape
vs.
Prodigy: Voodoo People (YT)

round 5: deze vind ik wel op het randje tussen sampleën en ronduit jatten. Lily (of haar producer) volgt het origineel wel heel keurig, voegt weinig toe, behoud de zelfde energie, dezelfde sfeer, maar dan enigzins moderner.
Soul Brothers: Free Soul
vs.
Lily Allen: Smile

round 6: Toch wel één van de grootsmeesters van de sample; Madlib. Heeft in samenwerking met Blue Note (!) een CD gemaakt vol samples van jazz-klasiekers, in één woord fantastisch! Maar de vraag is wel een beetje, is dit een sample of 'gewoon' een remix? (Ik kies voor het laatste, maar zet 'm hier lekker wel tussen ;-) )
Gene Harris & the 3 Sounds: Shades of Slim
vs.
Madlib: Slim Return (YT)

round 7: Een nummer dat zwaar is van de samples, ik heb er twee uitgepikt, maar er zitten er nog veel meer in. Zo kan iedereen op het einde Bob Marley nog even langs horen komen. Sowieso wel eens leuk dat de Beasties gesampled worden ipv. zelf samplen:
Beasty Boys: Fight for your right to party & James Brown: Get up get into it and get involved
vs.
Public Enemy: Party for your right to fight

round 8: Anzj heeft het al over Kanye's Stronger en Daft Punk's Harder, Better, Faster, Strong gehad, maar die laatsen hebben het wiel ook niet zelf uitgevonden. Die hebben het sampletje op hun beurt weer van Edwin Birdsong genomen. Ik geloof dat die het wel zelf verzonnen heeft. Vraag is natuurlijk of Kanye dat eigenlijk wel weet?
Daft Punk: Harder, Better, Faster, Stronger (YT; had eigenlijk de clip moeten zijn vind ik)
vs.
Edwin Birdsong: Cola Bottle Baby

round 9: Een van de grootmeesters van de sample; DJ Shadow, die met entroducing een compleet album heeft gemaakt enkel opgebouwd uit samples, te veel om op te noemen dus, hier een klein voorbeeldje.
Marlena Shaw: California Soul
vs.
DJ Shadow: Midnight in a Perfect World

round 10: Eigenlijk was hier plaats voor die andere grote sampleman; RJD2, maar gisteren zat ik in de goeie jazz-kroeg 'Damberd', waar een nummer voorbij kwam dat mij wel zeer bekend voorkwam. Dus heb ik gekozen voor deze 'zelf gevonden' sample, die ik nergens op het internet terug kan vinden. Het onderstaande Blood of Abraham werd overigens geproduceerd door Eazy-E en is sinds diens dood (jammer genoeg) ook wat vergeten geraakt. Op hun eerste plaat, waar dit nummer ook vandaan komt, is Will.I.Am (later Black Eyed Peas) overigens voor het eerst te horen geweest.
Ray Barretto: Acid
vs.
Blood of Abraham: I'm not the Man

tijdens het zoeken naar deze sample ben ik er overigens wel achter gekomen dat onze eigen Urban Dance Squad 'Acid' ook gesampled heeft:
Urban Dance Squad: Deeper Shade of Soul

10x "Oud+Nieuw"

Als er acht muzieknoten en zesentwintig letters zijn, houdt het dan niet een keer op met de mogelijkheden deze te combineren? Oftewel: hóeveel liedjes kun je maken? Dit is waarschijnlijk ook een vraag die de creatieve breinen van de muziekwereld bezighoudt, want meer dan eens (en vaker dan ooit) worden brugjes, loops, teksten en wijsjes van elkaar gebruikt en gesampled.
Muzikale recycling à la Anzj:

1. Soul II Soul "Keep on moving"
Prachtig nagemaakt door Re:jazz (de naam zegt het al), in een stemmige versie die een tijdlang veelvuldig op Arrow Jazz FM werd gedraaid.

2. Gnarls Barkley werd wereldberoemd met zijn "Crazy", maar dat ook dit nummer diverse samples bevat kan eigenlijk geen verrassing zijn. Zo is het pakkende intro afkomstig van "Nel cimitero di tuscon" van een zekere Gianfranco Reverberi (voor de film Viva Django).

3. Quincy Jones heeft altijd gezegd dat hij niet helemaal begreep waarom zijn "Soul Bossa Nova" zo veelgeprezen is, zeker omdat hij het deuntje in luttele minuten in elkaar flanste. Mike Meyers gebruikte het nummer als campy begintune voor zijn Austin Powers films, maar ook in reclames wordt dankbaar gebruikt gemaakt van de pakkende melodie van SoulBossaNova.
Toen ik nog jong en onwetend was, dacht ik dat "My definition of a boombastic jazzstyle" van de Dreamwarriors ("You wash your face in my sink, in my sink?!") briljant en origineel was. Nu weet ik beter... hoewel de CLIP van "My definition" wél briljant en origineel (?!) is, zéker gezien het genre (hiphop/rap).

4. Beyoncé, die daarvóór enkele vriendinnen op sleeptouw had genomen met Destiny's Child, kwam met een solosingle uit anno 2003 ("Crazy in love"), dankzij o.a. producervriendje Jay Z. Dat het "Are you my woman? (tell me so)" van de Chi-Lites hieraan dik ten grondslag ligt, is een feit.

5. Outkast "So fresh so clean"
Ze zijn inmiddels uit elkaar, Outkast; wat wil je ook als de beide ego's 'samen' rondtouren in eigen tourbussen. Hoewel "Hey-ya" het betere nummer is (wat mij betreft), staat op deze mixtape het nummer dat gebaseerd is op "Before the night" van Joe Simon (voor een remix van origineel en ripoff, klik hier).

6. Jamelia "Beware of the dog"
De enge videoclip van Jamelia (hijg-hijg-sexy pose) is nog niks vergeleken met sommig werk van Depeche Mode. En ook in originaliteit wordt de Britse zangeres bij verre afgetroefd door de legendarische band, met "Personal Jesus".

7. De nieuwe single van Craig David "Hot stuff" is niet alleen losjes op "Let's dance" van David Bowie gebaseerd, maar incorporeert zelfs hele stukken tekst. Dat is dan eigenlijk wel weer knap, want de gesampelde versie is wel degelijk een muziekstuk in zichzelf (vind ik). Craigje ziet er trouwens een stuk ouder uit, opeens.

8. En ook Kanye West laat weer van zich horen met een nieuw album (waarmee hij moeiteloos dik nekje 50Cents stof liet eten), en een nieuwe single "Stronger". Heel gedurfd, om van de prachtige serie DaftPunk nummers uit de film "Interstella 5555" (waaruit ook "One more time") "Harder better faster stronger" opnieuw te gebruiken. Vraag is dan natuurlijk of het Franse DaftPunk dan wél zelf de muziek verzonnen heeft...

9. Mos Def "Ms fat booty" maakte ruim gebruik van "One step ahead" van Aretha Franklin om een grote hit te scoren.

10. Last but certainly not least: "So easy" van Röyksopp (prachtig nummer, prachtige cd!!) is bijna in zijn totaliteit gejat van "Blue on blue" van Gals and Pals. Maar schijnbaar is het beter goed gejat dan slecht verzonnen in de tegenwoordige kapitalistische muziekbizz...

Aanzwellende violen en dramadrums:

Violen en drums,.. Het eerste waaraan ik denken moet zijn de grote bepaald niet vrolijke rockers als de Tindersticks (Buried Bones (Live)), Mark Lanegan (met Isobel Campell) (False Husband) en Twilight as played by the Twilight Singers (Verti-Marte). Prachtige langzame en zware muziek met duizenden laagjes en geluidjes, waar vaak wel ergens een viool opduikt en waar de drums niet alleen ritme, maar ook zwaarmoedige grootsheid toevoegen. Maar violen en rock, hier in België, da's toch boven alles dEUS (Via, al was Hotellounge ook wel heel mooi geweest!) Ik denk in ieder geval dat beide nummers zich niet onbetuigd laten wanneer het gaat om zwaar aangezette drumpartijen.

Over zwaar aangezette emo-drumpartijen; Work hard/play hard, van het ongeevenaarde Palace Music. Geen viool te bekennen in het hele nummer, maar zeker een nominatie waard door de drums alleen. Nog een stukje (waarschijnlijk) viool-loze emotie hier: A king and a queen van Okkervil River (waarvoor dank Hylke). Ik geef het hier toch een plaatsje omdat dit wederom op gerechtvaardigd is door de drums alleen, maar vooral omdat de blazers hier toch alles doen wat violen ook kunnen, aanzwellen en aanzwellen,... prachtig! Via het al niet minder mooie Jef van Jaques Brel wil ik vervolgens de gitaren van de rock verlaten voor die andere grootmeesters van emotionele meeslependheid,... de soul.

Hoewel ook hier het aanzwellen veelal een taak is voor de blazers (Syleena Johnson: Half a love), zijn er toch een aantal pareltjes te vinden. Het bekende You don't have to say you love me van Dusty Springfield bijvoorbeeld. Maar ook de zus van Aretha heeft er een aantal gemaakt; I can't help my feeling so blue van Carolyn Franklin. Niet allen de vrouwen gebruikten "sweetening" met strijkers, luister maar eens naar Joe Simon (Before the night is over) (inderdaad;.. gesampled door Outcast) en Luther Ingram (The other man).

Als afsluiter dan nog twee stapjes wat verder de geschiedenis in; Dinah Washington (Drinking again), maar bovenal mijn geliefde Dvorak en zijn symphonie van de nieuwe wereld (Allegro con Fuoco).

10 x "Aanzwellende violen en dramadrums"

Een nieuwe categorie "Muzikaal Drama", compleet met aanzwellende violen en liefst ook zgn. 'dramadrums'. Een mooi voorbeeld hiervan is "Quinze ans" van Claude Michel Schönberg uit een eerdere blog. Het soort (bijna óver) sentimentele liedje dat een combinatie van verdriet en nostalgie opwekt, soms vermengd met een licht gevoel van wanhoop. Drama; muzikaal verwoord. Persoonlijk stel ik voor dat per nummer minimaal óf aanzwellende violen óf dramatische drums aanwezig moeten zijn.
In deze categorie nomineer ik voor een nieuwe mixtape:

1. Moloko "The time is now"

Ze ontmoetten elkaar en haar openingszin ("Do you like my tight sweat?") werd de titel van hun debuutalbum. Helaas ter ziele gegaan met de ontbinding van hun huwelijk, maar Roísín Murphy en Mark Brydon hebben zich daarvóór reeds onsterfelijk gemaakt met enkele pareltjes ("Sing it back"). In "the time is now" wordt een aanvankelijke tokkelende gitaar afgewisseld met de zwoele zwijmelstem van Roísín; maar de ware aard van het nummer komt in volle dramatiek naar boven wanneer de violen inzetten.

2. "Bolero"
Bestáát er een nummer dat dramatischer is dan de bolero? Een vol kwartier wordt opgebouwd naar het kakofonische einde: briljant!! (nog altijd) De dramadrum is vanaf het begin aanwezig.

3. John Miles "Music"
Dit nummer is zo'n beetje het lijflied geworden van de Heineken 'Night of the Proms' en heeft daarmee een ietwat clichématig imago gekregen. Ten onrechte natuurlijk, want zowel tekst als instrumenten zijn van originele kwaliteit. Een ware anthem.

4. Turtles "Happy together"
Voor zover ik mij kan herinneren, hoorde ik dit nummer het eerst in de reclame voor 'Dubbeldrank': een appel en een perzik rollen met elkaar vanuit de fruitschaal naar het pak sap, omdat ze zo 'happy together' zijn. Pas later ging ik ook echt goed naar de muziek zelf luisteren.

5. Margaret Singana "We are growing"
En om even in vroeger tijden te blijven: het titelnummer voor 'Shaka Zulu'. Met Afrikaanse drums en trommels. Natuurlijk sterft de hoofdpersoon een roemrijke dood na een bewogen leven; als dát geen drama is.

6. Solomon Burke "Cry to me"
Mr. Burke spoort niet helemaal. In de eerste plaats is hij feitelijk te dik om op te treden (er moet steevast een troon mee het podium op, waarop Solomon dan plaatst neemt) en in de tweede plaats neemt hij zijn priesterwerkzaamheden véél te serieus! Maar dit nummer, dat ook gebruikt werd in de film 'Dirty dancing' is móói. MOOI. Vooral keihard!

7. Frida Boccara "Cent mille chansons"
Deze chanson begint al met violen, bouwt af, komt tot een hoogtepunt, en begint weer opnieuw. Vol sentiment zingt Frida het geheel aan elkaar.

8. Rammstein "Sonne"
Dramadrums in hun volle glorie: hardrockstyle.

9. Pink Floyd "Another brick in the wall"
Om duidelijke redenen; zonder de marcherende drum zou de gitaar bij lange na niet hetzelfde effect hebben, ondanks de staccato meeslepende stem van Roger Waters. Het nummer werd destijds toepasselijk gebruikt in een nationaal (zwart) protest tegen het verplicht invoeren van 'Afrikaans' (de witte taal) als schoolvak.

10. Sarah Brightman & Andrea Bocelli "Time to say goodbye"
Kan het nóg dramatischer? Emotionele opera met 'eindigheid' als thema; zelfs als je geen Italiaans verstaat genoeg om je in tranen te doen uitbarsten. Bovendien is hij blind. Wéér genoeg om je in tranen te doen uitbarsten. En het begínt al met aanzwellende violen; dan wéét je het wel (kan Hollywood nog wat van leren). Overigens prachtig om te zien hoe híj er gewoon staat, hoog of laag, hard of zacht zingend; terwijl zíj de gewoonte heeft haar dramatiek te moeten visualiseren.

hidden track

"Danse macabre"

Bekend uit het spookslot van de Efteling, maar eigenlijk in zichzelf ook een prachtig muziekstuk.

10x "Nooit meer live"

Een goed initiatief dient navolging te vinden, dus heb ik bij deze de grote eer als eerste een aanvulling te geven voor de enigszins aan vergane glorie onderhevige 'mixtapes'.

In het thema "Nooit meer live" nomineer ik (in willekeurige volgorde):

1. Ramses Shaffy "Ik drink"
Arme Ramses, was zijn eigen beste voorspeller in dit opzicht. Inmiddels de zeventig gepasseerd slijt hij zijn dagen in een verzorgingstehuis. Zo'n grootse volkszanger met een bijna onNederlands rock&roll leven, deze voorvechter van vrijheid. Hij schijnt niet helemáál meer fris in het bolletje te zijn en strompelt soms nog wel het podium op, maar het is toch niet hetzelfde... (of wél? zijn stem blijft prachtig!)

2. Claude Michel Schönberg "A quinze ans"
Prachtige chansonnier met zwoele stem zong troubadoureske liederen vol drama en mystiek. Tegenwoordig componeert hij schijnbaar musicals en balletcomposities (en hij is natuurlijk getrouwd met een jongere vrouw; altijd een veeg teken).

3. Elvis Presley "Suspicious minds"
Een beetje een dooddoener natuurlijk (letterlijk!), maar wie zou nou niet graag TheKing zien en horen optreden en dan nog wel met zo'n prachtig nummer dat nog altijd recht door mijn ziel klieft.

4. Queen "Love of my life"
De grootste artiesten zingen niet alleen liederlijk, maar leven ook zo. Freddie Mercury heeft volgens mij dit concept uitgevonden; en hij stierf ook liederlijk, in een tijd dat mensen óf nog nooit van Aids gehoord hadden óf er niet over wilden/mochten praten.

5. The Carpenters "Solitaire"
Nachtegaal Karen Carpenter en haar pianovirtuoos-broer Richard zitten een beetje in het verdomhoekje en wekken bij menigeen associaties op met 'HollyHobby' en andere zoetsappigheid. Geheel ten onrechte, volgens mij. Ze waren immers één van de eerste bands die een heftige gitaarsolo introduceerden midden in een nummer ("Goodbye to love") en ík vind dat de vele loops en dubbings in hun werk grenzen aan muzikale genialiteit. Vol emotie ook, getuige dit nummer, waarin Karen haar eigen stekende eenzaamheid bezingt. Ze stierf aan anorexia toen ze nog maar 32 was.

6. Rat Pack "All in a night's work"
Lauren Bacall gaf Frank Sinatra, Dean Martin, Sammy Davis Jr. (en nog een gast) deze bijnaam toen ze ze ooit 's morgens tegenkwam en zij vanuit het wilde nachtleven terug naar hun bed strompelden. Het virtuoze vijftal bracht 'swing' tot leven en leefden ook 'swing'. Bovendien brachten ze ook solo het één en ander teweeg, ookal is menigeen tegenwoordig geneigd ze allemaal onder het kopje "oldies" te scharen. Rebellen waren het...

7. Marvin Gaye "Sexual healing"
Wie begint er nou bij Motown en eindigt als maatschappijkritische oproerkraaier?! En dan zo'n opwindend nummer als "Sexual healing" (ik had natuurlijk net zo goed "What's going on" of "Mercy mercy me" kunnen nomineren, maar laten we de grote 'anthems' even laten voor wat ze zijn). Is Marvin niet neergeschoten door zijn eigen vader?
Maar als ik het dan toch voor het zeggen heb, dan zou ik Marvin met de hele Motowngang willen zien optreden en dan heb ik het maar meteen dus over: Supremes, Stevie Wonder, Jackson Five, Smokey Robinson, FourTops, Temptations...

8. The Beatles "Yesterday"
En dan bedoel ik in hun beginjaren. Voor de LSD en waterpijpen. Maar mét de gillende meisjes. Daar had ik wel tussen willen staan, al was het maar alleen om te kijken.

9. Ella Fitzgerald "We three"
Ella, gestorven in 1996 aan diabetes (nadat beide onderbenen drie jaar daarvoor waren geamputeerd) in duet met zichzelf. Briljant!

10. Joy Division "Love will tear us apart again"
Niet dat ik nou zo'n grote fan ben van Joy Division, maar dít nummer is práchtig!! En het hele verhaal erachter (het nummer werd een grote hit zo ongeveer de dag na de zelfmoord van de 23-jarige leadzanger; de groep ging later verder als 'New Order') inspireert zelfs regisseurs. Na de intrigerende film "24 hour party people", heeft nu ook Anton Corbijn zijn film geïnspireerd op de tragiek van deze band.

Oh nee, ik kom er nu net achter dat van mij schijnbaar óók verwacht wordt de beschreven nummers te uploaden. Nou, zó handig ben ik nou ook weer niet in de digitale wereld, maar als ik eens een middag niets te doen heb, mag er van mijn kant een update in dit kader verwacht worden...

Update 19 sept:
Consider it done!

Tien keer nooit meer live

1) Gil Scott Heron; leeft nog, maar zit vaker in de cel dan niet, zwaar verslaafd, heeft AIDS, ik zie hem niet meer optreden.... hij is wel briljant en heeft schitterende teksten geschreven:

>Home is where the hatred is; ik heb nooit gezegd dat het een vrolijke meneer is

2) Sam Cooke; wat mij betreft het mooiste nummer ooit en wellicht ook wel de mooiste stem ooit:

> A change is gonna come; ook briljant in de versie van: Bobby Womack, Aretha Franklin, Al Green, Solomon Burke, ja zelfs in de versie van Anouk

3) Lee Morgan; niet helemaal de ster geworden die hij eigenlijk had moeten zijn:

> I Remeber Clifford; Lee op trompet; lang leve youtube dat dit soort prachtigheid ook te vinden is!

4) Nina Simone; er moet toch ook een vrouw in de lijst:

> Sinnerman

5) The Clash; wie weet zijn ze ooit nog zo gek om zonder Joe op te treden, moesten ze maar niet doen:

> Radio Clash, live in de Jaap Edenhal in Amsterdam (Nooit van gehoord, bestaat dat nog? kan ik daar nog eens heen?) 10 mei 1981

6) Mano Negra; is theoretisch gezien mogelijk dat ze weer gaan optreden, maar gezien de brol die Manu Chao nu maakt, denk ik niet dat ik daar vrolijk van ga worden:

> Sidi 'H'Bibi; mijn persoonlijke favoriet, van de officiele live-plaat.

7) Zebda; gestopt, vraag mij niet waarom, ik haal ze met plezier van dit lijstje als ze zich bedenken:
> Mala Diural, live in Toulouse 17 December 1998; niet fantastisch geknipt, verder wel fantastisch

8) The Undertones; ook al gestopt onder andere voor de eer en glorie van Feargal Sharkey,.. ik weet niet of de wereld daar vrolijk van is geworden:
> Here comes the summer; vanwege het briljant luie clipje toch nog maar een youtube,... voor wie er niets aan vindt, het duurt 1:42,... dat moet je nog net kunnen hebben zou ik zeggen

9) Bob Marley; lijkt mij onvermijdelijk in dit soort lijstjes:
> Concrete Jungle; live voor de BBC in 1973

10) Johnny Cash; zie hierboven:

> Love's been good to me

1e Post

Hoewel mijn kasten en computer vol staan met muziek, draai ik de thema-bandjes die jaren geleden voor mij zijn gemaakt nog steeds zeer regelmatig.... We hadden vooraf een aantal thema's verzonnen, die verloot en vervolgens aan de hand van daarvan een aantal (fantastische) bandjes samengesteld.
Geïnspireerd door de muziekblogs die ik regelmatig bezoek heb ik het idee opgevat de traditie nieuw leven in te blazen en eventueel uit te breiden. Het voordeel van blogs is immers dat iedereen mee kan doen! Mijn voorlopige voorstel zou zijn dat iemand een thema voorstelt, waarover iedereen die geïntereseerd is zijn 'mixtape' kan uploaden, waarna vervolgens de volgende met een thema op de proppen komt.... andere ideeën zijn meer dan welkom. Lees je dit en lijkt het je wat, stuur een mailtje naar muzieklijstjes@hotmail.com, dan zal ik je informatie geven over hoe te posten ect. ect.
Ik zal dan maar het eerste thema voorstellen, vandaag op de dertigste sterfdag van Elvis. Ik zat daarom te denken aan een top-tien liedjes die je nooit meer live gaat kunnen zien, omdat de artiest gestorven/gestopt is, niet meer optreed, alleen nog maar christelijke gospel zingt, al zijn/haar talent verloren is of wat dan ook,... eigen interpretatie!